ေ ေလာကမွာ
လူတစ္ဦးရဲ႕ စာရိတၱဟာ ဓမၼဓိဌာန္က်ရမယ္ ၊ ဘက္လိုက္မႈ ကင္းရမယ္၊
အဲ့ဒီ့အခါ ဥစၥာဓန ႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက
သူ႕ကို ေထြးပိုက္လိမ့္မယ္။
***************************************************
***************************************************
နိမ့္က်တဲ့သူေတြအေပၚ
ခမ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆက္ဆံဖိုက မခက္ဘူး၊
ကရုဏာႏွင့္ ဆက္ဆံဖို႕ ခက္တယ္။
လူႀကီးလူေကာင္းေတြကို ေလးစားစြာ ဆက္ဆံဖို႕
မခက္ဘူး၊ ခက္တာက
လူတိုင္းအေပၚ တူညီတဲ့ အခြင့္အေရးေပးျပီး
ဆက္ဆံဖို႕ပါ။
***************************************************
***************************************************
လူ႕သဘာ၀ဟာ အေျခခံအားျဖင့္ ေကာင္းမြန္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ မၾကာခဏ အလိုဆႏၵေတြနဲ႕ ဖံုးလႊမ္းေလ့ရွိတတ္တယ္။
ရုတ္တရက္ မ်က္စိကြယ္သြားတဲ့ လူနဲ႕ မတူဘူးလား
၀မ္းနည္းစရာပဲ။
***************************************************
***************************************************
သူတစ္ပါးဆီက ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြကို ရရွိျခင္းႏွင့္
မိမိမွားယြင္းခဲ့ျခင္းဆိုတာေတြက မေမ့ထိုက္ေသာအရာေတြျဖစ္တယ္။
တစ္နည္းအားျဖင့္
သူတစ္ပါးအေပၚ ကူညီေဖးမခဲ့ျခင္းနဲ႕ မိမိအေပၚ ေစာ္ကားခဲ့ျခင္းေတြကေတာ့ ေမ့ေပ်ာက္ပစ္ရမယ့္
အရာေတြျဖစ္တယ္။
ဒါဟာ လိုက္ေလ်ာညီေတြ
ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးအတြက္ က်င့္သံုးလိုက္နာအပ္ေသာ ဥပေဒေတြပါပဲ။
***************************************************
***************************************************
ခ်ိဳ႕တဲ့စြာ ေနရျခင္းဟာ လံုး၀ မရွိျခင္းထက္ေတာ္ေသးတယ္။
*********************************************************
ေလာကမွာ အဆိုးနဲ႕ အေကာင္းကို အတိအက်
သတ္မွတ္ပိုင္းျခားမထားပါဘူး၊ အဲဒါဟာ ၾကည့္ျမင္သံုးသပ္သူ အေပၚမွာသာ မူတည္ပါတယ္။
*************** ************************************
*************** ************************************
မေကာင္းမႈျပဳလုပ္ျပီး လူသိမွာေၾကာက္တဲ့သူဟာ
လိပ္ျပာမလံုျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႕ေနာင္တရျပီး လူေကာင္းျဖစ္လာႏိုင္တယ္။
ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳလုပ္ျပီး လူအမ်ားက
ခ်ီးက်ဴးမွာကို ေမွ်ာ္လင့္တဲ့သူကေတာ့ ႏွလံုးသားဟာ မည္းညစ္ေနတယ္။
****************************************************
****************************************************
No comments:
Post a Comment