ငါ့ေဘးနားမွာ ငါတေယာက္တည္း။
ငါ့အရိပ္ေတာင္ ငါ့နားမွာ မရွိဘူး။
ျပတင္းေပါက္ကေန ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ေတာ့
ၾကယ္ေတြေတာင္ အိပ္တန္း၀င္ကုန္ၿပီ။
ဆုေတာင္းျပည့္မယ္ဆုိရင္
မေတာ္တဆ ငါႏိုးထလာတုိင္း
နင္...ငါ့ေဘးမွာရွိရင္ ေတာ္ပါၿပီ။
ငါ..ေက်နပ္ပါၿပီ။
တခါတခါ
အရူးထၿပီး ေသေလာက္ေအာင္လြမ္းတဲ့
ငါ့ရင္ဘတ္ကုိ အိပ္ေဆးတုိက္ၿပီး
ျပန္အိပ္ခုိင္းဖုိ႔ေကာင္းတယ
လြမ္းတယ္ဆိုတာ
ႏူးညံသလိုလို ခံစားရေပမယ့္
ငါ့ႏွလံုးသား တခုလံုးကို တဆစ္ဆစ္ကိုက္စားပစ္တဲ့
အက္စစ္တမ်ိဳးပဲ။
သိုးငယ္။
(တေရးႏိုး...မင္းကို လြမ္းဆြတ္မႈ)
No comments:
Post a Comment